- rozgoryczyć (się)
- rozgoryczyć (się) {{/stl_13}}{{stl_7}}ZOB. rozgoryczać (się) {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
rozgoryczyć (się)
Look at other dictionaries:
rozgoryczać się – rozgoryczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} doświadczać wzmagającego się uczucia goryczy, rozżalenia; rozczarowywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozgoryczył się takim traktowaniem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozżalić — dk VIa, rozżalićlę, rozżalićlisz, rozżalićżal, rozżalićlił, rozżalićlony rozżalać ndk I, rozżalićam, rozżalićasz, rozżalićają, rozżalićaj, rozżalićał, rozżalićany «wzbudzić, wywołać w kimś uczucie żalu, smutku, rozgoryczenia; rozgoryczyć;… … Słownik języka polskiego
rozgoryczać — ndk I, rozgoryczaćam, rozgoryczaćasz, rozgoryczaćają, rozgoryczaćaj, rozgoryczaćał, rozgoryczaćany rozgoryczyć dk VIb, rozgoryczaćczę, rozgoryczaćczysz, rozgoryczaćrycz, rozgoryczaćczył, rozgoryczaćczony «napełniać goryczą, gorzko rozczarowywać»… … Słownik języka polskiego
napoić — dk VIa, napoićpoję, napoićpoisz, napoićpój, napoićpoił, napoićpojony «dać się komuś (zwykle zwierzętom) napić do syta, aż do ugaszenia pragnienia» Napoić konie, krowy. ◊ Napoić kogoś żółcią, goryczą «sprawić komuś przykrość, rozgoryczyć kogoś»… … Słownik języka polskiego
